Ae leedsje dat neet zoe bekind zal zie, is Der Spielmannsfluch van In Extremo. Dis band kump oet Berlien en mak metal mit middeliewse instrumente: fläöte, liere, harpe, luite, doedelzek enz. enz. 'n Deel van de leedsjes is och aod, of althans de teks, en were soms gezonge in vraem tale: Latien, Noors of aod-Duutsj. Later mië uvver dis band. Spielmannsfluch is gewoën in 't Duutsj en sjtaet op 't album Verehrt und Angespien. Spielmannsfluch heesj oorsjpronkelik "Des Sängers Fluch" en is gesjreve dur d'r dichter Ludwig Uhland in 1814. 't Leedsje/gedich gaet uvver twie zengers, aene ouwe en 'nne jonge, die gun zinge vur 'n kunningspaar, warsjienlik urges in de middeliewe. D'r kunning is neet gauw tevraeje en erg sjnel koëd. D'r ouwe zenger hat d'r jonge nog gewaarsjuwd: "Spiel die besten Lieder, stimm an den vollsten Ton!" Wie d'r jonge zenger uvver de leefde zong, sjmoolt de kunningin van melancholie, oëdur d'r kunning reup: "Ihr habt mein Volk geblendet. Verlangt ihr nun mein Weib?" Hee wurd dus koëd en sjtik mit zië zjwaard d'r jonge zenger neer, in de erm van d'r ouwe, dae hiel hel sjriewt:
"Du verfluchter Mörder, du Fluch des Spielmann Tun!
Umsonst sei all dein Ringen, mit Blut befleckt dein Tun!
Des Königs Namen meldet kein Lied, kein Heldenbuch.
Versunken und vergessen; das ist des Spielmanns Fluch.
Es regnet. Es regnet Blut. Es regnet den Spielmannsfluch."
Dan wer e gans ander leedsje. Oet de "Missa Brevis in G" (KV 140) van W.A. Mozart, 't "Agnus Dei". Missa Brevis wil gewoen zigke: 'n korte mis, dus alling de vaste gezange: Kyrie-Gloria-Credo-Sanctus-Benedictus-Agnus Dei. De teks is neet zoe hiel sjpectaculair: "Agnus Dei, qui tolis pecata mundi, miserere nobis, dona nobis pacem" - "Lemmeke va God, dat de zun van de weld wegnimp, ontferm deech uvver os en gef os de vraej" Me este deech in dae tiëd gaes inlaeve, de twiede helf van d'r 18e iëw: d'r pruketiëd. Dan zieste opins wie revolutionair dae Mozart is, es me niks aandersj gewend is wie zoëne serieuze Bach enzoe. Aal moes opins opgevrolik were, verseerd en soms sjuut Mozart dao e bietsje in dur, me hië pakte 't hiel fië aa: 't begint vrie serieus en zelfs saai vur sommige luuj. In d'r solo van de sopraan kump al get mië emotie, me nog neet hartversjäörend. Zoe wie 't leed is opgeboewd, wurd twie kiër 't "Agnus Dei" beantwoord mit "miserere nobis", wat dus die sopraansolo's zun. D'r driejde kiër wurd geantwoord mit "dona nobis pacem" en dao veulse de revolutie die al in gans Europa in de loch hink, 't breke mit 't verlaeje, alles mot gans nuuj. Vergeliek zelf mer 'ns d'r solo vanaf 2:00 mit 't sjtuk d'rvur. Mozart sjrief dit in 't jaor 1773: twië jaor later zou de Amerikaanse revolutie oetbreke en 14 jaor daonao d'r Franse. Zelf kin eech oonder dit leed neet sjtil blieve sjtoon en eech zeen de dansende koppels al gans vur meech.
Nog e leedsje oë gaene op sjtil kin bliëve sjtoë: Devil's Dance Floor van Flogging Molly. E leuk Iers bandje, mit 'nne zenger zoe roëd es 't mer zië kint en "his seven fucking friends".
Dan zun d'r nog genog welskes mit karneval oë eech wal 'ns op probeer te danse, me die besjpaar eech euch. Wal nog aene va Limburgse baojem: Janse Bagge Bend, mit Dans Amelberga: