Lot vur dan 's beginne mit 't uursjte leedsje oë eech de teks - dus alle wäörd - van koes. Dat waor al op de lieger sjoël: 't Limburgs Volksleed, och bekind es "Bronsgroen Eikenhout". Jao, eech waet 't, de teks is in 't Hollensj. En 't gief inderdaad e beeld dat Hollendere gan zouwe wille zië. E beeld dat neet representatief is en erg melancholisch en nostalgisch is. Dur alle otobane, fabrieke en massatoerisme huurse gae "nachtegaaltje in het bronsgroen eikenhout" zinge of 't "lied des leeuweriks over het malse korenveld" en dae "hoorn des herders" ziet me alling nog in dat dagbook van dae hoond. 't Twiede koeplit is mesjien get reëler: "de brede stroom der Maas", "weeld'rig, sappig veldgewas" en "bloemengaard en beemd en bos". 't Driejde en veerde koeplit zun hie op neet te hure, me kin vur natuurlik wal oet d'r kop. Vurral 't "Oud Oranjehuis" zing vur allemaol gruutsj mit... ahum...
Nevve de wesjliës van leedsjes die eech oet d'r kop kin, hubbe sommige 'n opmerkelike teks. Zoe hubse 't leedsje "American Pie" van Don McLean en och bekind van Madonna. Dit leedsje is oet 1971 en besjrief de popmuziek tot dat moment. Alhoewel d'r zenger zelf nooit dudelik gewes is uvver de betaekenis, gun d'r hiel väöl geruchte de runde. Dudelik is dat "the day the music died" verwies nao 3 februari 1959, de nach dat e vleegmesjieng mit Buddy Holly, Ritchie Valens en The Big Bopper crasht.
In 't uursjte koeplit besjrief McLean wie hee gezitte is an't bringe op 't moment dat e 't nuujs huurt. "February made me shiver, with every paper I'd deliver". Bob Dylan wurd bedoeld mit "the Jester", "the King and Queen" zouwe John en Jacky Kennedy kinne zie. Later wurd nog 'ns "the King" geneumd, dat zou Elvis kinne zie, me och M.L. King. The Birds were letterlik geneumd, juus wie "a Rolling Stone". The Beatles were bedoeld mit "the Sergeants played a marching tune" en "the quartet practiced in the park".'t Viefde koeplit gaet dudelik uvver 1969. "We were all in one place" is Woodstock en "a generation lost in space" kin de drugs zie, me och dae zommer is Neil Armstrong 'in space' geland op d'r mond. Me och 't incident, 't drama in Altamont in december '69 wurd geneumd: "no angel born in hell" zun dudelik de Hells Angels die de beveiliging dege en oedur luuj zelfs zun gesjtorve. Es litste "a girl who sang the blues" zou Janis Joplin kinne zie. Loester en geneet:
Nog e leedsje mit 'n biezondere teks is van Baz Luhrman. Wae? Dae van 'Wear Sunscreen'. Huh? Good, dan loester 'ns hie. Ech 'n songteks is 't neet, 't is mië gesjproke. 't Bevat 'n groete opsomming van levestips. Handige, me och grappige, cliché, me och woër. E paar leuke:
- Don't worry about the future; or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubblegum.
- Be kind to your knees; you'll miss them when they're gone.
- Dance, even if you have nowhere to do it but in your own living room.
- Don't read beauty magazines; they will only make you feel ugly.
- Accept certain inalienable truths: prices will rise, politicians will philander, you too will get old.
Dan nog aene, dae eech och al hiel lang gelaeje koes mitzinge. 'Blieve Loepe' van Rowwen Hèze. Sjprik vur zeech, zou eech zigke.
"Wo ge och loëpt en wat ge och dinkt,
niemand di zedde wat good is of slech,
niemand di wit wie verliest of wie wint,
ge komt op 't end beej owzelf terech"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten