Meech

Op de helf van de 30 daag: blog 15, e leedsje dat meech umsjrief. Kom eech dan toch wer bie Rowwen Hèze oet, 't leedsje dat d'r zelfde naam dreug es de band. Allebei verneump nao 't volksfiguur "de Ruwe Haasen", in America dus d'r Rowwen Hèze. 'nne Soort kluizener, dae nog knieng sjträöpde en sjpoorbielze klauwde vur op de kachel, me dae och deeg helpe bie bevallinge en 'n soort medicijnman waor: "ik maak zelf wal oet waor ik an doëdgaj". Later natuurlik tot mytische proporties oetgegreujd en besjreve in dit leed, mit es motto: "de jaore dat ik onder bin, how ik meejzelf wal dor 't laeve hin"

Ik, ik heb mien eige leave,

niemand um de schuld te geave,

niemand um meej hin di leupt te zeure.

Ik heb genog niks te klaage.

Wat ik heb dat kan ik draage.

Wat zuj ik met miër gaon loëpe leure?

Ik zeuk miene eige waeg, vol is vol, laeg is laeg.

Ik heb alles wat ik kan gebroëke.

De jaore dat ik onder bin,

how ik meejzelf wal dor 't laeve hin.

Lat meej mar drinke wat ik drink.

Lat ze mar praote aover meej.

Lat ze mar zegge dat ik stink.

Dat giet vanzelf wal wir vurbeej.

Want ik, ik bin vur niemand schow,

vur onwaer neet en neet vur ow.

Ik duj mien ding en verder lat mar weije.

Als ik zin heb dan duj ik mien werk,

is 't nuudig gaj ik nar de kerk,

als 't echt neet anders kan dan gaj ik beije.

Ik regel miëne eige tiëd, ik merk vanzelf hoe 't giet,

ik maak zelf wal oet waor ik an doëdgaj.

De jaore dat ik onder bin,

how ik meejzelf wal dor 't laeve hin.

Genne roeie cent um te betale,

niks um op de hals te hale,

niks um te onthalde of vergaete.

Gen gezeik, gen probleem,

of ik wat miër of minder neem,

of wat zuj ik vandaag nog motte aete.

Ik heb alles beej de hand,

mien eige zon, mien eige land,

miëne boëm, mien wolke en mien sterre.

De jaore dat ik onder bin,

how ik meejzelf wal dor 't laeve hin.